பறவைக்கு மட்டும்தான் சிறகுகள் உண்டா என்றாள்; தேவதைக்கும் உண்டு உன்னைபோன்ற சிலர் விதிவிலக்கென்றேன்; கேட்காமலேயே கிடைத்தது!
-002-
மின்மடலின் கடவுச்சொல் என்னவென்றாள்; தேவதை என்றேன்... என்னென்னமோ யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள் அவளது பெயரை மறந்துவிட்டு!
-003-
காதல் என்னவென்றாள் என்னை நீ புரிந்துகொள்ளென்றேன் இன்னும் கிடைக்கவில்லை அவளுக்கான பதில்!
-004-
நமக்குள் நட்பு எப்படி உருவானதென்றாள் சிரித்தேன்; மறந்துவிட்டதாய் சொல்லி நினைவுப் படுத்தினாள்; மறுமுறையும் சிரித்தேன் மீண்டுமொருநாள் நினைவுபடுத்த புதுக்காதல் இருப்பதால்!
ஏதோவொரு இலக்கை நோக்கிய ஆழ்ந்த இரவின் கரங்கள் வெகுதொலைவில் நீண்டு கொண்டிருக்கிறது... கண்களுக்குள் அகப்படும் உருவங்கள் தனக்கான அடையாளங்களை உதறிக்கொண்டு அமீபாவாய் உருமாற ஆயத்தமானது; செப்பனிடாத குறுஞ்சாலை நடுவே தென்பட்ட பள்ளங்களிலெல்லாம் தேங்கி நின்ற தண்ணீருக்குள் நிலவும் நீந்திக் கொண்டிருந்தது; வெயிலின் தாக்கம் அனைத்தையும் வெகுநேரமாய் உள்வாங்கிக்கொண்டிருந்த சாலையோர மரங்களனைத்தும் சற்றுநேரம் உறங்கிக்கொண்டிருந்தன; பலவருடங்களாய் பூமியில் சேமிக்கப்பட்ட புதையலின் குவியல்கள் சுரண்டப்பட்டு வறண்டு கிடந்த ஆற்றின் நடுவே அடையாளங்களாய் காட்சிக்கு விடப்பட்டிருந்தன; உறக்கம் தொலைத்த ஒவ்வொரு இரவுக்குள்ளும் நாய்களின் கூச்சலுக்கிடையே குறட்டை சத்தங்களும் நிசப்த நாழிகையின் உயிர்நாடியை நிறுத்த முயல்கின்றன; இப்படி ஏதோவொரு நிகழ்வுகள் நடுநிசி பொழுதுகளில் பயணிக்கும் எல்லா நாட்களிலும் கடந்து மறைகின்றன நாளைய விடியலோடு!
- இரா.ச.இமலாதித்தன்
இந்த கிறுக்கல்கள் அதீதம் இணையத்திலும் வெளியிடப்பட்டுள்ளது.
