நிழலும் நீயே!
ஆளரவமற்ற மதியநேர பயணத்தின்
அரங்கேறிய ஆகாய மார்க்க
ஆதித்த தாண்டவத்தில்
அல்லல் பட்டுக்கொண்டே
அவசரகதியில் கால்களிரண்டும்
நகர்ந்து கொண்டிருக்க;
நீண்ட நெடுந்தொலைவில்
என் தாயைப்போல் ஒருத்தி
என்னை இளைப்பாற்றி அரவணைக்க
அழைப்பு விடுக்கிறாள்
ஒற்றைக்காலோடு
நிழல் தரும் மரமாய்!
- இரா.ச.இமலாதித்தன்
Post a Comment
4 கருத்துகள்:
நன்றாக இருக்கிறது..
நண்பரே...
தாயுடன் மரத்தை ஒப்பிட்டு இருப்பது மிகவும் அருமை நண்பரே
@ கவிதை வீதி # சௌந்தர்
நன்றி...!
@பனித்துளி சங்கர்
நன்றி ...!
கருத்துரையிடுக