வானில் ஓர் அழகிய ஓவியம் மேகத்தூரிகையால் தீட்டப்பட்டு ஒருசில நொடிகளுக்குள்ளேயே அது களையவும் ஆயத்தமாகிறது; கிழக்கின் கீழிருந்து முளைத்த ஆதித்த ஒளிகற்றையும் மேல் செல்ல வான்மரத்தின் உச்சியடைந்த நாழிகையில் மேற்கு நோக்கி பயணப்பட எத்தனித்து நாளைய வெளிச்சத்தின் அறுவடைக்காக அது விதையாய் விழுந்துகொண்டிருந்தது; வெண்மஞ்சள் வண்ணங்களில் இருள்சூழ இமைகள் போர்த்திய விழிகள்போல இரவும் மெதுவாய் உலகில் எட்டிப்பார்த்தது; தங்களுக்குள்ளேயே யார் அழகென்று நட்சத்திரங்கள் யுத்தமிட்டுகொண்டிருக்க நிலவு வந்தவுடன் இமைகள் திறந்த விழிகளாய் வான்வெளியில் வெளிச்சம் படர்ந்ததும் ஒருவழியாய் அழகுயாரென்ற போட்டியில் வழமைபோல நிலவே வாகை சூட நிசப்பதமான நீண்டதொரு பொழுதில் நட்சத்திரங்களோடு நிலவும் அழகாய் உறங்க தொடங்கியது அவளைப்போலவே!
