காலைபொழுதில் தோளில் துண்டோடு
வாயில் வேப்பங்குச்சியுமாய்
கொல்லைபுற வாசல்வழி
வயல்வெளி ஒத்தையடி பாதையில்
எட்டி நிற்கும் குட்டி முட்களை மிதித்துகொண்டே
ஆற்றங்கரை பாதையோர
கருவைமர கிளைகளின் கீரல்களோடு
குறுக்கே வந்தவரையும்
சிலநேரம் குப்புற தள்ளிவிட்டு குளிக்க ஓடிய மின்னல்நேர தருணங்களும்...
சீரும் ஆற்றின் படித்துறை ஓரமாய் பாய்ந்து குதித்து கீறும் மணலிடையே
பாதங்கள் படிய நின்று மூச்சை இடைநிறுத்தி
பலமணிநேரம் மூழ்கி கிடந்து
நெஞ்சளவு நீரினுள் நீச்சலோடு நிலைத்து
லயித்து கிடந்ததும்... வற்றிய ஆற்றில் இடுப்பளவு நீரினுள்ளே
கருத்த கிடந்த பல ஒருரூபாய் நாணயங்களை
கண்டெடுத்து களிப்புற்றதும்... பாசி படிந்த படிகளை எண்ணி
என் பெயரையும் எழுதி பார்த்து மகிழ்ந்ததும்...
கிளிஞ்சல் எடுத்து நீரை கீறி தட்டுக்கல் விட்டு தம்பட்டம் அடித்து சிரித்ததும்... துண்டினாலே வலைவீசி துள்ளிக்குதித்த சின்னஞ்சிறு மீன்களையெல்லாம் அள்ளியெடுத்த அந்த காலை பொழுதுகளும்...
ஒய்யாரமாய் ஊர்சுற்றி
பனை இலந்தை ஈச்ச மரம் தேடியலைந்த
அந்த மதியநேர பொழுதுகளும்...
ஆத்தங்கரையோர ஆலமர நிழலில்
பாலத்து மதில்மேல பலமணிநேரம் அமர்ந்து
ஊர்கதை பேசி திரிந்த அந்த மாலை பொழுதுகளும்...
இதுபோல் இன்னும்பல இனியபொழுதுகள்
இனிவொரு நாளும் திரும்பவும் வந்துவிடுமா?
-001.- தமிழ்மொழி செம்மொழி என்பதை உணர்ந்தேன் உன் செவ்வாய் வழி தெறித்து விழுந்த வார்த்தைகளால்! -002.- உன் இதழ்களால் வெளிப்படும் வார்த்தைகள் கேட்டு உதிர்ந்து விட்ட பூக்களும் உயிர்கொள்கின்றன நீ அறிவியலின் புதுப்பரிமாணம்! - இரா.ச.இமலாதித்தன் _
விடிகாலை பொழுதுகளில் சாலையோரம் நீ பயணிக்கும் நேரமெல்லாம் சூரியனும் விரைவாகவே எழுந்து விடுகிறது உன்னை தரிசிப்பதற்காக!
-002-
மாலை பொழுதில் உன்புன்னைகைக் கண்டு நிலவுகூட சற்றுதடுமாறுகிறது எனக்கு போட்டியாக இவள் யாரென்று!
-003-
சூரிய உதயத்தை உன் முகத்திலேயே கண்டுவிடுகிறேன் இரு புருவ மத்தியில் பொட்டாக...! -004-
நீ சிரிக்கின்றபோதெல்லாம் நினைத்துகொள்வேன் என்னைப்போல இன்னும் எத்தனை பேரை பைத்தியமாக்க முயற்சித்தாயென்று...!
-005-
உன்னால் மட்டும் எப்படி சாத்தியமாகிறது ஆயுதமே இல்லாமல் கண்களுக்குள் ஊடுருவி கனத்த என் நெஞ்சை கவர்ந்திழுக்க! -006-
உன் இருவிழி தரிசனம் கிடைக்காத நாட்களில் பட்டினியாகவேகிடக்கிறது என் நெஞ்சம்...!
-007-
நீ கோபப்படும் நேரங்களில் என்னை பார்த்து சிரிக்கிறது நீ புன்னகைக்கும் நேரங்களில் என்னை பார்த்து சண்டையிடுகிறது உன் விழிகளுக்கும் இதழ்களுக்கும் என்னவொரு முரண்பாடு! - இரா.ச.இமலாதித்தன்
